Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Αποχαιρετισμός ...by Diotima

Σήμερα γράφθηκε μια μελανή σελίδα στην ιστορία του Ολυμπιακού μας. Παρακολουθώ το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου το οποίο γράφθηκε ως εξόδιος ύμνος για τα 83χρονα του ένδοξου συλλόγου μας. Δεν θέλω να πιστέψω ότι το όνειρο που τόσο ανέλπιστα γεννήθηκε το περασμένο φθινόπωρο, έσβησε με το έμπα της άνοιξης. Δεν θέλω να ακούσω τις υποκριτικές κραυγές και τα ειρωνικά σχόλια των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, είναι γεμάτα φαυλότητα και υστεροβουλία. Δεν θέλω να ακούσω τη γνώμη του Μεγάλου Συμβουλίου, είναι καρπός φθόνου και μικρότητας. Δεν θέλω να ακούσω την απόφαση του Αφέντη, γιατί εκείνος είναι τυφλός, και δεν βλέπει την πρόοδο της ομάδας, κουφός, γιατί δεν ακούει τα πανηγύρια από τους ευρωπαϊκούς θριάμβους, και αναίσθητος γιατί δεν συγκινείται παρά μόνο στη θέα του προσωπικού συμφέροντος.

Σήμερα διεπράχθη μια ύβρις, η οποία δεν θα μείνει ατιμώρητη. Η αλαζονεία της δύναμης παρέα με το φθόνο και την κακομοιριά μου στερούν την ελπίδα και πληγώνουν την υπερηφάνεια μου. Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος, αλλά και ουδείς πιο μωρός του δυνατού. Η ιστορία διδάσκει αλλά συγχρόνως τιμωρεί το ψεύδος, τη δειλία, την ματαιοδοξία, την μικρότητα, και καθίσταται φανερό ότι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε εποχές που όλοι όσοι τις ζήσαμε, χάραξαν βαθύ χαράκι στην ψυχή μας.

Λένε πως όταν κάτι φθάνει στο απόγειο της ακμής του, ήδη εμπεριέχει και τα σπέρματα της παρακμής. Βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής και οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουν είναι οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι. Ελπίζω μόνο να μην ξανανιώσω τέτοια ταπείνωση και τέτοια ντροπή για μια ιδέα, την οποία κάποιοι ξεπούλησαν στον Μαμωνά.

Όσο για σένα Τάκη Λεμονή ήταν φυσικό αυτό που σου συνέβη μέσα σε αυτόν τον νοσηρό κυκεώνα. Γιατί….

«Καθώς περνούν τα χρόνια
πληθαίνουν οι κριτές πού σε καταδικάζουν
καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες
φωνές,
βλέπεις τον ήλιο μ' άλλα μάτια
ξέρεις πώς εκείνοι πού έμειναν, σε γελούσαν,
το παραμίλημα της σάρκας, ο όμορφος χορός
πού τελειώνει στη γύμνια»


Γ. Σεφέρης, «Η Κίχλη»



Σε ευχαριστούμε για όσα έδωσες και για όσα δεν πρόλαβες να δώσεις….

posted by Diotima