Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Ένα τραγούδι πριν το αντίο (?)

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μού τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τ' αρχαία σου στολίδια
και δεν δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς,
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.


Ολυμπιακός δεν σημαίνει μόνο τίτλοι, σημαίνει να νιώθεις τα στήθια σου να αγριεύουν όταν αντικρύζεις την ερυθρόλευκη φανέλλα. Σημαίνει να μην λες ψεύτικα λόγια μεγάλα. Να μην ξεπουλάς τα παιδιά σου. Να τα στηρίζεις και να είσαι μια γροθιά απέναντι στους αντίπαλους. Να μην πριονίζεις τα πόδια της ομάδας μόνος σου.

Ο τρόπος που η διοίκηση της ομάδας φέρεται στον προπονητή της είναι ανήθικος, εφήμερος και ματαιόδοξος. Στερείται λογικής και χαρακτηρίζεται απο αχαριστία και αγνωμοσύνη. Είναι μια ΥΒΡΙΣ και σαν τέτοια νομοτελειακά θα πληρωθεί εις το πολλαπλάσιο.

Σήμερα για 2η συνεχή μέρα διαβάζουμε στις εφημερίδες μια σειρά δημοσιευμάτων για την απομάκρυνση Λεμονή και η διοίκηση της ομάδας κωφεύει και δεν αντιδρά. Με τον τρόπο της τα επιβεβαιώνει.

Απέναντι σε ένα άνθρωπο που από την αρχή δεν κρύφτηκε, που με σοβαρότητα και πάθος στήριξε την ομάδα, που προσπάθησε να αλλάξει την μισή ομάδα, τον τρόπο που έπαιζε για χρόνια και ΟΛΑ ΑΥΤΑ χωρίς να κρυφτεί αλλά βγαίνοντας και λέγοντας οτι θέλουμε να στήσουμε μια νεα ομάδα για το μέλλον αλλά να πάρουμε και το νταμπλ και να παμε καλά στην Ευρώπη, η συμπεριφορά της διοίκησης ως τώρα είναι απλά αχάριστη. Λάθη έκανε όπως λάθη κάνει ο κάθε άνθρωπος που δουλεύει με πάθος και όρεξη. Αλλά λάθη έχουν κάνει φέτος, και λάθη τεράστια και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι. Παίκτες, ιατρικό τημ, διοίκηση, τεχνικος διευθυντής. ΟΛΟΙ αλλά τελικά την πληρώνει αυτός που ίσως ευθύνεται λιγότερο. Οι ομάδες δεν συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο. Οι ομάδες αναλύουν, διορθώνονται, βελτιώνονται. Δεν συμπεριφέρονται σαν σε καζίνο που πετάνε τα ζάρια και ότι κάτσει. Γιατί μπορεί να κάτσει Λεμονής και να φέρει 21 εκ. ευρώ αλλά μπορει να κάτσει και Σόλιντ και να ψάχνουμε τάληρο στις άδειες μας τσέπες.

Ο Λεμονής πρόσφερε στην ομάδα πολλά φέτος. Μας έκανε να ξανανιώσουμε γάβροι σε όλα. Να ΠΟΡΩΘΟΥΜΕ επιτέλους. Ένωσε την κερκίδα που τόσο είχε διχαστεί με επιλογές τελευταίων ετών (πχ Μπάγιεβιτς, Σόλιντ) και μας έφερε την Ευρωπαική αλλαγή. Και το αντάλλαγμα που παίρνει είναι μια απίστευτη ΑΠΡΕΠΕΙΑ.

"Το μαγαζί είναι δικό μου και εγώ αποφασίζω" μοιάζει να λέει ο Πρόεδρος της ομάδας μας.

Αν είναι έτσι Πρόεδρε, αν το μαγαζί είναι δικό σου, αν εσυ αποφασίζεις, τότε να κοιτάξεις ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ τον Λεμονή και να του πεις ότι τον διώχνεις.

ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ. Κανείς άλλος. Φτάνουν πια τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Βαρεθήκαμε. ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ και πες του να φύγει.

Μπορείς? Αμφιβάλλω.

Βαρεθήκαμε τα 'παπαγαλάκια' σου τους δημοσιογράφους που διαρρέουν ειδήσεις και κάνουν μπουρδέλο (sic) την ομάδα.

Βαρεθήκαμε να παίζει το θέατρο σκιών το ΔΣ της ομάδας για ειλημμένες αποφάσεις τους Προέδρου.

Βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε. Για αυτό σου λέμε. Αν το μαγαζί είναι δικό σου, και όχι δικό μας όλων, ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ και πες του να σηκωθεί να φύγει.

Αν μη τι άλλο, του αξίζει μια τέτοια εξήγηση και όχι κάθε δημοσιογράφος να τον περνάει πριονοκορδέλα.

Ο Λεμονής για πολλούς από μας είναι ένας απο μας. Αυτό είναι το μεταλλιό του.