Πάντα συνεπείς στο ραντεβού μας με το πνεύμα των ημερών,παραθέτουμε φωτογραφία-ντοκουμέντο για τα Πάθη του αναγνώστη αθλητικών άρθρων. Μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα την θλίψη και την απόγνωση δύο ταλαίπωρων αναγνωστών για το μαρτύριο που τους περιμένει ένα μαρτύριο που μοιάζει να μην έχει άλλο τέλος παρά το θάνατο χωρίς Ανάσταση. Αν είχε φωνή η φωτογραφία αυτή, θα μας έλεγε "Ωχ Παναγία μου, τί θα μας εύρει πάλι, ωϊμέ!".....
Δεν χρονοτριβώ περισσότερο, μπαίνω απευθείας στο θέμα και στα γραφόμενα του κυρίου Καρπετόπουλου της 23/4/08 :
“Χωρίς περιστροφές λέω ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια και το φετινό πρωτάθλημα, όπως δίκαια κέρδισε τα προηγούμενα –δεν άλλαξε στη φετινή σεζόν κάτι απ' όσα ίσχυαν τα προηγούμενα χρόνια. Ελπίζω να θυμόσαστε ότι μου έφτανε ένα μόνο ματς, το ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, για να πάρω σαφέστατη θέση για την έκβαση και της φετινής μάχης.”
Το αρχικό αίσθημα δικαίωσης δεν κρατά πολύ διότι το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο με το γνωστό σας ύφος ….
“Συζήτηση
Η συζήτηση ξεκινά όταν δούμε τα επιμέρους. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι ένα παράδοξο: έπαιξε κακή μπάλα στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά έχασε μόνο δύο ματς, ουδείς ποδοσφαιριστής του θα συμπεριλαμβάνονταν στην ενδεκάδα των καλύτερων του πρωταθλήματος, εκτός ίσως από τον Αντώνη Νικοπολίδη –άντε και τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς, που πάντως δεν βγήκε ούτε καν πρώτος σκόρερ. Η απομάκρυνση του προπονητή Τάκη Λεμονή δεν εξηγήθηκε ποτέ, ο πιο ακριβός ποδοσφαιριστής του, ο Φερνάντο Μπελούτσι, έκανε ελάχιστα πράγματα, ο Σέζαρ, ο Ντομί, ο Ζεβλάκοφ είχαν τη χειρότερη χρονιά τους στην Ελλάδα”
Ποιος Ντομί αγαπητέ? Ποιος Ντομί φίλτατε? Αυτός που δεν έπαιξε? Πού πέρυσι μας “θάμπωνε” με την ανυπαρξία του? Όσον αφορά τους άλλους δύο, τουλάχιστον για τον Ζεβλάκοφ λανθάνετε τα μέγιστα, τα μεγιστότατα ενώ και για τον Σέζαρ δεν ισχύει κάτι διαφορετικό απ’ ότι για τον Γκαλέτι που αναφέρετε παρακάτω ως διακριθέντα : Μέτριος έως κακός στην Ελλάδα, πολύ καλός στην Ευρώπη. Είπαμε, βλέπετε μπάλα!
“Κυρίως φέτος είδαμε την παρακμή κάποιων αστεριών του: ο Τζόρτζεβιτς δήλωσε ο ίδιος ότι νιώθει σαν να βρίσκεται σε κώμα”
Το επιχείρημα σας για την παρακμή του Τζόλε στηρίζεται στις δηλώσεις του? Εσείς δεν έχετε δική σας άποψη για το εάν απέδωσε καλά φέτος ή όχι? Αλήθεια, φέτος ή πέρυσι ήταν καλύτερη η χρονιά του? Πότε τον αποκαλούσε μερίδα οπαδών “σκήνωμα του Βησσαρίωνα”, φέτος ή πέρυσι? Θα μου πείτε “πέρυσι δεν είχε ξεκουραστεί απ’ το Μουντιάλ” και είναι σωστό αυτό αλλά και πάλι, από πουθενά δεν αποδεικνύεται ότι φέτος επήλθε ξαφνικά η παρακμή του Τζόρτζεβιτς μια και το πρόγραμα ήταν κατά πολύ βαρύτερο και οι τραυματισμοί στο ρόστερ που οδήγησαν σε μεγαλύτερη κούραση τους εναπομείναντες, περισσότεροι. Αλλά είπαμε, βλέπετε μπάλα Νο2.
“, ο Στολτίδης έβγαλε αγκομαχώντας τα τελευταία ματς,”
Κι αυτό συνιστά παρακμή? Με τις ειδικές συνθήκες που αναφέρω στην αμέσως προηγούμενη παράραφο? Βλέπετε μπάλα Νο3.
“ο ακριβοπληρωμένος Ραούλ Μπράβο πέρασε μια χρονιά έχοντας περισσότερες παρουσίες στα καφέ-μπαρ της παραλιακής από ό,τι στα γήπεδα.”
Όντας τραυματίας όπως τελικά απεδείχθη. Βλέπετε μπάλα Νο4.
“Οποιοι διακρίθηκαν, εξαιρουμένου του αληθινά σπουδαίου Νικοπολίδη, ξεχώρισαν για τα ψυχικά αποθέματά τους και όχι τόσο για τις αγωνιστικές αρετές τους –ο Πάντος είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.”
Μιλάμε για τον πιο βελτιωμένο παίκτη του πρωταθλήματος, τον παίκτη που ώρες ώρες έμοιαζε Γκαλέτι στη θέση του Γκαλέτι. Βλέπετε μπάλα Νο5.
“Από εκεί και πέρα, την ομάδα έσωσαν οι αναλαμπές του Γκαλέτι,”
Πού εννοείτε? Ελλάδα? Ευρώπη? Στο Football Manager? Πού?
“η απόδοση του Κοβάσεβιτς, του Τοροσίδη και του Αντζα μέχρι τα Χριστούγεννα, οι λίγες αλλά ουσιαστικές βοήθειες που έδωσαν ο Λούα Λούα, ο Λεονάρντο, ο Μενδρινός και στο τέλος ο Μήτρογλου.”
Ειδικά ο Άντζας, μόνο μέχρι τα Χριστούγεννα? Ο καλύτερος και πιό σταθερός παίκτης της άμυνας φέτος? Κι όσον αφορά τους άλλους, τί να κάνουμε βρε αδερφέ, παίκτες της ομάδας είναι, αυτή δεν είναι η δουλειά τους, να βοηθάνε? Βλέπετε μπάλα Νο6.
“Νομίζω ότι όλα αυτά θα μπορούσα άνετα να τα γράψω και για τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ: και η δική τους αγωνιστική αποτίμηση οδηγεί σε μια εικόνα μετριότητας. Αλλά το ζήτημα δεν είναι αγωνιστικό.”
Στιγμή
Η καθοριστική στιγμή για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος δεν είναι η ένσταση του Ολυμπιακού για τον Βάλνερ. Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟ την ιστορία αυτή ποτέ δεν την πίστεψαν και άργησαν πολύ να καταλάβουν πόσο σημαντικοί θα αποδειχτούν εκείνοι οι τρεις βαθμοί. Ο Ολυμπιακός μπορεί να πήρε τρεις βαθμούς στα χαρτιά, αλλά αυτοί οι βαθμοί ήταν εντός προγράμματος. Αν έπαιρνε στα χαρτιά το ματς με την ΑΕΚ θα το μετρούσα το πράγμα αλλιώς. Ακούγεται κυνικό, αλλά είναι η άποψή μου.
Απαίτηση
Το θέμα είναι τι έγινε μετά την απόλυση του Λεμονή: εκεί κρίθηκε το πρωτάθλημα. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, απολύοντας τον προπονητή έξι αγωνιστικές πριν από το τέλος, επέβαλε στο πρωτάθλημα κάποιες εντάσεις που για την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ, αλλά και για τη Λιβαδειά, την Ξάνθη, τον Ηρακλή, την ΕΠΟ, την ΚΕΔ κ.ά. αποδείχτηκαν δυσβάσταχτες –το λέω κομψά. Ο Ολυμπιακός δεν κατέκτησε απλώς το πρωτάθλημα –το απαίτησε, ξέροντας ότι πολλοί θα του πουν «Ο.Κ.». Το συναινετικό κλίμα, οι συμφωνίες με τον ΠΑΟ, η τακτική των ήπιων τόνων πήγαν στην άκρη με προεδρική παρέμβαση. Στο τέλος η ΕΠΟ υποχρεώθηκε να πάει διά του νομικού εκπροσώπου της στη Λωζάννη για να υπερασπιστεί τους τρεις βαθμούς που η Πειθαρχική Επιτροπή της έδωσε στον Ολυμπιακό, αν και ένα μήνα πριν έλεγε ότι στο CAS θα στείλει ένα απλό υπόμνημα! Τα λάθη δε που έγιναν από τους διαιτητές σε βάρος της Καλαμαριάς στο τέλος του πρωταθλήματος μαρτυρούν –αν μη τι άλλο– ότι πολύς κόσμος έπαθε κωλοπιλάλα!”
Ελπίζω με την τελευταία σας πρόταση να μην υποννοείτε πως τα λάθη κατά της Καλαμαριάς είχαν ως στόχο το να μην έχει έννομο συμφέρον. Δεν διανοούμαι να πιστέψω πως ο Αντώνης Καρπετόπουλος θα υποννοούσε ποτέ κάτι για τον Ολυμπιακό. Άλλωστε, όπως αναρωτιέμαι και παρακάτω, η διαδικασία συνεχίστηκε και συνεχίζεται, σωστά?
Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί κατακρίνετε την ΕΠΟ για τις κινήσεις της. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι άλλαξε γνώμη, πως άλλα έλεγε πριν ένα μήνα και άλλα τελικώς έκανε, αυτό γιατί θα πρέπει να σημαίνει ντε και καλά στήριξη του Ολυμπιακού ή οτιδήποτε άλλο? Εσείς πόσες φορές έχετε αλλάξει άποψη στα γραπτά σας, θυμάστε? Μήπως θεωρείτε αποκλειστικό δικαίωμα των δημοσιογράφων να γράφουν και να κάνουν ότι θέλουν χωρίς έλεγχο ή/και ότι μόνο οι δημοσιογράφοι έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα του έλεγχου κάθε εξουσίας? Δυστυχώς για εσάς, έχουν παρέλθει αυτοί οι καιροί...
Χρήσιμο θα ήταν επίσης να μας πείτε πώς εννοείτε το συναινετικό κλίμα. Ο όρος «συναινετικό» υποδηλώνει αμοιβαιότητα. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι ένα κλίμα στο οποίο καθυβρίζει ο πρόεδρος της Σουπερλίγκα τον Ολυμπιακό με τις χειρότερες εκφράσεις (τα ξαναείπαμε αυτά βέβαια) και αυτός δεν αντιδρά. Αυτό είναι καθεστώς μονομερούς καλής θέλησης το οποίο κάποιοι κύριοι παρεξήγησαν ως αδυναμία του Ολυμπιακού και προσπάθησαν να του κάτσουν στο σβέρκο…
“Φόβος
Στις έξι τελευταίες αγωνιστικές καταλάβαινες ότι τον ίδιο φόβο είχαν και αντίπαλοι του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στο διάβα του: ο Ηρακλής, παραμονή του ματς με τον πρωτοπόρο, απομάκρυνε τέσσερις Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές και στο Καραϊσκάκη αγωνίστηκε με τον αναπληρωματικό του τερματοφύλακα –δεν είναι καιρός για να χαλάμε φιέστες. Στην Ξάνθη η εμφάνιση της γηπεδούχου ομάδας θύμιζε στην καλύτερη παιδική χαρά. Στη Λιβαδειά ο Κομπότης έκανε εμφανώς δημόσιες σχέσεις: έτσι κι αλλιώς τους βαθμούς που ήθελε τους είχε πάρει από την (καταραμένη) Καλαμαριά, με ένα πέναλτι που είδε χάρη στα «αετίσια» μάτια του ο Μαζαράκος. Ακόμα και ο Ατρόμητος (που τότε δεν καταλάβαινε πόσο κινδύνευε) στο Καραϊσκάκη έπαιξε με ένα σωρό αναπληρωματικούς, διότι είχε, λέει, το μυαλό του στο Κύπελλο! Οι δε διαιτητές που πήρε ο Ολυμπιακός τις έξι τελευταίες αγωνιστικές δεν θα επιλέγονταν ούτε από τον Σάββα! Σταυρίδης, Κασναφέρης, Ζωγράφος, Πολατιάν, Παμπορίδης αν σφύριζαν κάτι κόντρα στον Ολυμπιακό, σας διαβεβαιώνω, θα λιποθυμούσαν.”
Ξεχάσατε να μας αναφέρετε τους ορισμούς και τις διαιτησίες που συνάντησαν φέτος οι ΑΕΚ και ΠΑΟ στην θριαμβευτική πορεία τους προς τις συνήθεις δευτεροτρίτες θέσεις. Ξεχάσατε επίσης να μας αναφέρετε τις εμφανίσεις και τη σύνθεση της ομάδας του κουμπάρου εναντίον της ομάδας στην οποία προεδρεύει ο κουμπάρος του. Όπως επίσης ξεχάσατε να μας πείτε πόσους βαθμούς έχασε η Καλαμαριά όταν “βουτούσε” και κέρδιζε ανύπαρκτο πέναλτι που έκρινε τον αγώνα, ο γνωστός κύριος Καραγκούνης καθώς και το πόση και τί είδους ήταν η αντίδραση σε εκείνη την περίπτωση κι αν ήταν ανάλογη με αυτές στις οποίες “ευνοήθηκε” φέτος ο Ολυμπιακός. Ξεχάσατε να μας πείτε ποιά ήταν η βαθμολογία των διαιτητών σε συγκεκριμένους αγώνες των ΠΑΟ και ΑΕΚ όπου υπήρξαν ανάλογα με τα προαναφερθέντα διαιτητικά λάθη τα οποία έδωσαν βαθμό/ούς στους συνεκδιεκδικητές του τίτλου του πρωταθλητή. Ξεχάσατε να μας πείτε αν σήμερα θα γίνονταν όλες αυτές οι συζητήσεις εάν (πχ) ο ΠΑΟ δεν έβαζε γκολ στο Καραϊσκάκη στο οποίο η μπάλα είχε βγει μισό μέτρο άουτ. Ξεχάσατε, εν κατακλείδι, να μας πείτε τί είδους φόβο είχαν όσοι αντιμετώπισαν τους συνεκδιεκδικητές του Ολυμπιακού...
“Πρωτόγνωρο
Τίποτε απ' αυτά δεν είναι πρωτόγνωρο και μόνο καλόγριες μπορεί να σκανδαλίζονταν. Τι διαφορά έχει το φετινό 1-4 στην Ξάνθη από το προ τετραετίας 1-5; Απολύτως καμία. Ο Ολυμπιακός κατακτά τον τίτλο, όπως ξέρει: με MVP τον πρόεδρό του, που την κρίσιμη στιγμή δημιούργησε με την εμφάνισή του ένα «προστατευόμενο περιβάλλον», που επέτρεψε στην ομάδα να πάρει τους βαθμούς που ήθελε. Το 'χει κάνει 5-6 φορές τουλάχιστον τα δώδεκα τελευταία χρόνια.”
Το ίδιο μη πρωτόγνωρη είναι η σφοδρότητα με την οποία επιτίθεστε συνεχώς στον Ολυμπιακό βγάζοντας λάδι τους άλλους δύο.
“Πόλεμος
Ο Κόκκαλης αντιμετωπίζει το πρωτάθλημα σαν πόλεμο. Στον πόλεμο δεν χωράνε συζητήσεις περί ηθικής. Οσο οι άλλοι το αντιμετωπίζουν σαν να είναι το πρωτάθλημα Ελβετίας, ο Κόκκαλης θα το κερδίζει κι ας απολύει πέντε προπονητές τον χρόνο. Από τη στιγμή που ο λαός τον αποθεώνει, δεν έχει πρόβλημα, μόνο σε αυτόν λογοδοτεί. Το θέμα, το ξαναλέω, είναι τι κάνουν οι άλλοι, που δεν μπορούν καν να συνεννοηθούν μεταξύ τους…”
Το ότι τόσο η ΑΕΚ όσο και ο ΠΑΟ δε μπορούν ούτε ακόμη και τα τελευταία αυτά 4-5 χρόνια που ο Ολυμπιακός έχει ξεκαβαλικεύσει και δεν έχει ουσιαστική αβάντα εντός γηπέδων (το αντίθετο μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις όπως απεδείχθη περίτρανα φέτος) να εμφανισθούν ως σοβαροί και αξιόμαχοι αντίπαλοι, δε μπορούν να δείξουν ένα καλό αγωνιστικό πρόσωπο και έχουν καταφέρει να χάσουν πρωταθλήματα μέσα απ’ τα χέρια τους (Ριζούπολη ο ΠΑΟ, Ιωνικό η ΑΕΚ), το βαφτίζουμε «αντιμετώπιση εκ μέρους τους ως πρωτάθλημα Ελβετίας»? Με λίγα λόγια, ο καπάτσος Ολυμπιακός είναι focused ενώ οι άλλοι δύο πάνε με το σταυρό στο χέρι και γι’ αυτό πίνουν καφέ κρύο και πικρό. T’ ακούσαμε κι αυτό λοιπόν. Είναι πραγματικά ν’ απορεί κανείς που ακόμη και μετά τα φετινά συνεχίζετε στο ίδιο και απαράλλαχτο μοτίβο. Άραγε, ο ΠΑΟ το 2004 πώς το πήρε το πρωτάθλημα? Μάλλον θα είχε “ξυπνήσει” και έβαλε τον καπάτσο Ολυμπιακό στη θέση του. Και προφανώς μετά έγειρε απ’ το άλλο πλευρό και τον ξαναπήρε, σωστά?
“Υπάλληλοι
Aρχίζουμε σιγά σιγά να τρελαινόμαστε. Χθες στο site της ΕΠΟ βγήκε μια ανακοίνωση που λέει ότι η Ομοσπονδία θα υποβάλει μήνυση στο Νικολαΐδη για κάτι που είπε στους παίκτες της ΑΕΚ εναντίον του Γκαγκάτση. Επειδή η ανακοίνωση αποτελεί αληθινό μνημείο την παραθέτω:
«Η αμετροέπεια του προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ, Θεμιστοκλή Νικολαΐδη, ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο. Τα όσα είπε στη συγκέντρωση του ποδοσφαιρικού τμήματος για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και τον πρόεδρό της αποτελούν ύβρη, η οποία δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Τον λόγο πλέον έχει η δικαιοσύνη, ενώπιον της οποίας ο κύριος Νικολαΐδης θα κληθεί να αποδείξει τα λεγόμενά του.
ΥΓ.: Επί των όσων είπε ο ποδοσφαιριστής της ΠΑΕ ΑΕΚ Ριβάλντο δεν επιθυμούμε να απαντήσουμε όπως θα του άξιζε, σεβόμενοι την ποδοσφαιρική ιστορία του, την οποία ο ίδιος καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να απαξιώσει».
Αναρωτιέμαι πραγματικά τι λένε οι σύμβουλοι της ΕΠΟ γι' αυτό. Τι λέει, για παράδειγμα, ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, ο Βασίλης Αδραχτάς που από τότε που έκλεισε το «Τούνελ» έγινε εκπρόσωπος του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην ομοσπονδία. Είναι δυνατόν πρόεδρος ομοσπονδίας να απειλεί με μηνύσεις πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας; Εκφράζει μια τέτοια κίνηση το Δ.Σ. της ομοσπονδίας; Εκφράζει το Δ.Σ. της ομοσπονδίας η φράση ότι ο Ριβάλντο απαξιώνει την ποδοσφαιρική ιστορία του –φράση που προς τιμήν του δεν εκστόμισε ούτε ο Πέτρος Κόκκαλης, όταν του ζητήσαμε να απαντήσει στον μεγάλο Βραζιλιάνο;
Εν τέλει, η ερώτησή μου είναι απλή: η ομοσπονδία είναι γραφείο του Γκαγκάτση; Υπάρχει για να τον εξυπηρετεί; Και όσοι παίρνουν μέρος στο διοικητικό της συμβούλιο χαίρονται γι' αυτού του είδους τις αντιδράσεις του προέδρου του; Το λέω σοβαρά. Γιατί ο Ριβάλντο όταν είπε ότι κάποιοι στην ομοσπονδία είναι υπάλληλοι του Ολυμπιακού, μάλλον είπε μια μπαρούφα. Αλλά αν έλεγε «υπάλληλοι του Γκαγκάτση» μπορεί να είχε και δίκιο…”
Αναρωτιέμαι : Aσχέτως του πώς αντέδρασε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, ποιά είναι η δική σας άποψη για τα λεγόμενα (όσα τουλάχιστον φέρονται να είπαν) τόσο του κύριου Νικολαίδη όσο και του κύριου Ριβάλντο? Εάν όντως ειπώθηκαν όσα ειπώθηκαν, εμπίπτουν ή όχι στα πλαίσια της συκοφαντικής δυσφήμησης, εάν φυσικά οι εκφράζοντες τον συγκεκριμένο λόγο δεν μπορούν να τον αποδείξουν? Πώς στο ίδιο άρθρο κρίνετε την απόφαση της ΕΠΟ και του προέδρου της αλλά όχι τα λεγόμενα αυτά καθεαυτά, κάτι που δεν κάνετε παρά (εν μέρει) σε άλλο άρθρο σας (αναφερόμενος στον Ριβάλντο)? Εκτός φυσικά κι αν θεωρείτε πως δεν χρειάζεται να το κάνετε λόγω των όσων έχετε υποστηρίξει κατά καιρούς εναντίον του Ολυμπιακού και υπέρ της ΆΕΚ, όπως πχ στο άρθρο σας της 22/4 όπου αναφέρετε ότι η ΑΕΚ είναι αμυνόμενη.
Συνεχίζοντας στο ίδιο θέμα, ερωτώ επίσης : Ο κύριος Νικολαίδης φέρεται να είπε πως η ΕΠΟ δεν καθαρόγραψε την απόφαση, κλπ, κλπ, ώστε να υπάρξει παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος ώστε να μην έχει πλέον έννομο συμφέρον. Μα…..αφού όπως είπαμε η διαδικασία συνεχίζεται. Η μήπως όχι? Εσείς τί λέτε επ’ αυτού? Έχετε κάποια πληροφόρηση?
Άραγε, το κατά πόσο ειπώθηκαν όσα ειπώθηκαν και με τον τρόπο που περιπου αποδώθηκαν, να το συμπεράνουμε απ’ τα γραφόμενα σας στο προχθεσινό σας άρθρο όπου αναφέρετε :
“Ο «Ρίμπο» δεν συμπεριφέρθηκε σωστά –το 'χει ξανακάνει”?
Πληροφορήσατε μας παρακαλώ ώστε να ξέρουμε κι εμείς οι αδαείς τί μας γίνεται διότι δε μπορεί, για έναν δημοσιογράφο της αξίας σας θα είναι πανεύκολο να το μάθετε. Εντύπωση δε, προκαλεί το γεγονός ότι στο χθεσινό σας άρθρο, αφιερώνετε ολόκληρες παραγράφους στον κύριο Ριβάλντο, ελάχιστα όμως στον έτερο της υπόθεσης, τον κύριο Νικολαίδη για τον οποίο έχετε γράψει όλη κι όλη μια αράδα, απλά ότι....τσακώνεται με τον Γκαγκάτση. Πώς το εξηγείτε αυτό? Ο ένας τα είπε και ο άλλος όχι? Μήπως ο ένας είναι άξιος σχολιασμού ενώ ο άλλος όχι? Μήπως απλά δε θέλετε να μπείτε στη διαδικασία να χρεώσετε την ίδια αυτή νοοτροπία παραγοντισμού σε έναν άνθρωπο τον οποίο θεωρείτε ότι απέχει από αυτήν?
Συνεχίζω, απόσπασμα απ’ το ίδιο άρθρο :
“Βία
Ο παραγοντισμός παράγει βία. Για την ακρίβεια, παράγει μια φρίκη. Ο «Ρίμπο» θα φύγει κάποια στιγμή και πολύ φοβάμαι ότι κανείς δεν θα θυμάται τα γκολ του: θα θυμούνται όλοι τις δηλώσεις του και θα τον αντιμετωπίζουν στη συνέχεια όχι γι' αυτό που είναι, αλλά γι' αυτό που έγινε. Δεν υπάρχει κάποια διαφορά στον προδότη των οπαδών του Ολυμπιακού και στον θεό των οπαδών της ΑΕΚ: και στη μία και στην άλλη περίπτωση η εικόνα του ποδοσφαιριστή Ριβάλντο κατασπαράχτηκε.”
Eύγε. Μόνο που ο παραγοντισμός στον οποίο αναφέρεστε (μια νοοτροπία που την συνδέετε με τη συμπεριφορά Ριβάλντο) έχει κι άλλες, πολλές άλλες εκφάνσεις. Μια εξ αυτών είναι και η συμπεριφορά ορισμένων δημοσιογράφων οι οποίο ενδεδυμένοι τον μανδύα του γκουρού βγαίνουν συχνά πυκνά να οριοθετήσουν την αλήθεια που πρέπει να γνωρίζει ο τηλεθεατής/αναγνώστης/ακροατής τους. Ορισμένων δημοσιογράφων που δεν έχουν διστάσει να κάνουν υποθέσεις χωρίς καμμία απόδειξη, να εξωτερικεύουν μύχιες σκέψεις τους και που αφήνουν να βγουν στον αέρα ειδήσεις οι οποίες δεν διασταυρώνονται και δεν μπορεί να διασταυρωθούν. Ειδήσεις όπως για παράδειγμα αυτή που είχαμε διαβάσει προ ολίγου καιρού στην οποία λίγο πολύ αναφερόταν ότι “φέτος ακούγεται πως θα φορεθούν πολύ τα πράσινα” Καταλαβαίνετε νομίζω τί εννοώ όπως καταλαβαίνουν καλά και οι αναγνώστες σας...
Στο σημείο αυτό θα παραθέσω απόσπασμα απ’ το άρθρο σας της 22/4/08. Λέτε λοιπόν :
Μπορεί να υπάρχουν χιλιάδες πράγματα να πει κάποιος για την ιστορία του Βάλνερ, ένα όμως είναι απολύτως βέβαιο: ότι πουθενά στον κόσμο δεν έχει υπάρξει μηδενισμός ομάδας για ένα τέτοιου είδους παράπτωμα. Οχι γιατί οι ξένοι σύλλογοι είναι πιο προσεχτικοί -σε τουλάχιστον πέντε ομοσπονδίες είχαν να αντιμετωπίσουν ανάλογες περιπτώσεις- αλλά γιατί οι ομοσπονδίες έκαναν μια διαφορετικού τύπου δουλειά. Η αγγλική ομοσπονδία ζήτησε την αρωγή της FIFA για την έκδοση δελτίου στον Μασκεράνο. Οταν η FIFA γνωμοδότησε ότι αυτό πρέπει να βγει, ο παίκτης έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά όχι και στην Πρέμιερ Λιγκ, μέχρι να τροποποιηθούν οι αντίστοιχοι κανονισμοί. Η πορτογαλική ομοσπονδία, που έβγαλε δελτίο στο Μεγιόνγκ Ζε κάνοντας το ίδιο αβλεψία που έκανε η ΕΠΟ, όταν η FIFA γνωμοδότησε κατά του ποδοσφαιριστή ύστερα από προσφυγή της Ναβάλ, δεν μηδένισε την ομάδα του την Μπελενένσες αναγνωρίζοντας συνυπευθυνότητα. Η γαλλική ομοσπονδία αρνήθηκε να βγάλει δελτίο στον Κουζέν: δεν είμαστε ούτε μοναδικοί ούτε σπάνιοι, τέτοιες ιστορίες προκύπτουν παντού. Μόνο εδώ όμως η Λίγκα, δηλαδή η διοργανώτρια του πρωταθλήματος, δεν τόλμησε να ζητήσει εξηγήσεις από την ΕΠΟ, δηλαδή την προϊσταμένη αρχή του πρωταθλήματος. Και ξέρετε γιατί; Γιατί η Λίγκα διοικείται από μεγαλομετόχους ομάδων και οι μεγαλομέτοχοι είτε τρέμουν την ΕΠΟ (μην ξεχνάτε ότι δύο αντιπρόεδροι παραιτήθηκαν) είτε χρησιμοποιούν τη Λίγκα για να κάνουν δημόσιες σχέσεις με το σύστημα. Συγγνώμη, αλλά έτσι προκοπή δεν γίνεται.
To μόνο που είναι σίγουρο κύριε Καρπετόπουλε είναι ότι αρνείστε πεισματικά να αφοσιωθείτε με την απαραίτητη θέρμη στο επάγγελμα σας. Εάν το πράττατε, θα είχατε βρει σχετικά εύκολα τις κάτωθι πληροφορίες :
Α. “Καταδικαστική ήταν η απόφαση για την Μπελενένσες αναφορικά με την υπόθεση του Μεγιόνγκ Ζε, ο οποίος αγωνίστηκε με τρεις διαφορετικές ομάδες την ίδια αγωνιστική περίοδο. Η ομάδα του Ζόρζε Ζέζους χάνει έξι βαθμούς, ενώ ο 27χρονος ποδοσφαιριστής τιμωρήθηκε με μία αγωνιστική και καλείται να πληρώσει πρόστιμο 625 €.” (Απόσπασμα από άρθρο του contra.gr της 3/3/08)
Β. “Ακουσα τον προβληματισμό από ραδιοφωνικούς παραγωγούς μέχρι και στην ομιλία του Ντέμη Νικολαΐδη προς τους παίκτες: «Πώς, στο διάολο, θα μπορούσε να ξέρει η Καλαμαριά ότι υπήρχε πρόβλημα με τον Βάλνερ; Πώς μπόρεσε να πληροφορηθεί τόσο σύντομα ο Ολυμπιακός το πρόβλημα συμμετοχής του Βάλνερ, ώστε να καταθέσει ένσταση αμέσως μετά το ματς;». Ευτυχώς χάρη στον μυστικό κατάσκοπο της στήλης «Νick the Kid.Κ» το μυστήριο μπορεί τώρα να φωτιστεί. Και οι δύο θα μπορούσαν να μάθουν το μυστικό αν είχαν πρόσβαση στον Super Duper μυστικό φάκελο «ΧΧΧ Nea», με σύγχρονη αναφορά στον ακόμα πιο μυστικό φάκελο «Ε Y2K». Για το αναγνωστικό κοινό ανοίγω τους δύο φακέλους.
«Πρόβλημα προέκυψε με τη μεταγραφή του Ρομάν Βάλνερ στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Ενώ ο Μάκης Κατσαβάκης ζήτησε να αποκτηθεί ο Αυστριακός επιθετικός, που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στις τρεις προπονήσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα με τον Απόλλωνα, όταν άρχισε η διαδικασία για την απόκτησή του διαπιστώθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει, αφού έχει υπογράψει ήδη δύο συμβόλαια με δύο διαφορετικές ομάδες στην αγωνιστική περίοδο που διανύουμε. Πιο συγκεκριμένα, έχει υπογράψει ήδη συμβόλαια στη Σκωτία με τη Φόλκερκ και τη Χάμιλτον. Ο Απόλλων προσέφυγε στην ΕΠΟ ζητώντας τη βοήθειά της στο πρόβλημα που προέκυψε και σήμερα αναμένονται εξελίξεις».
Στον ίδιο φάκελο, τον «ΧΧΧ Nea», ακολουθεί κείμενο ύψιστης μυστικότητας με θέμα την αποχώρηση του Περόνε και τον τραυματισμό του Μανόλη Σπυριδάκη.
Μία μέρα αργότερα, την 25η Ιανουαρίου, στον φάκελο «Ε Y2K» αναφέρονται και πάλι τα προβλήματα του Σπυριδάκη και ένα απόσπασμα που αφορά τον Βάλνερ. «Οσον αφορά τον Αυστριακό Βάλνερ, που έχει πείσει για τις ικανότητές του και προορίζεται για αντικαταστάτης του Περόνε, οι Καλαμαριώτες ελπίζουν ότι θα ξεπεραστεί το πρόβλημα που προέκυψε με τις δύο ομάδες στις οποίες ήδη έχει παίξει φέτος (απαγορεύεται να παίξει σε τρίτη την ίδια χρονιά) και θα είναι παρών την Κυριακή».
Τα δύο κείμενα εμφανίζονται στα απόκρυφα site των «Νέων» και της «Ελευθεροτυπίας» και βρίσκονται στο ρεπορτάζ της Καλαμαριάς. Πού στο διάολο, όμως, να τα ανακαλύψει ο έρμος ο Δαμήλος, πού να σκεφτεί να πάει στο περίπτερο και να αγοράσει τα «Νέα» και την «Ελευθεροτυπία» και να φτάσει στο ρεπορτάζ της Καλαμαριάς στις τελευταίες σελίδες για να μάθει ότι ο παίκτης έχει πρόβλημα; Οπως και πώς να πληροφορηθεί από αθηναϊκές εφημερίδες ο Ολυμπιακός στον μακρινό Πειραιά το πρόβλημα με τον Βάλνερ για να κάνει την ένσταση μετά τον αγώνα;”(Απόσπασμα απ’ το άρθρο της 23/4 του φίλου σας του κύριου Πανούτσου.)
Αν τις άνω πληροφορίες μπορεί να τις βρει ένας μέσης γνώσης (από άποψη ποδοσφαιρικών θεμάτων και χρήσης ηλ. υπολογιστή) οπαδός μέσα σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα, πώς επιτρέπεται να μην το κάνει ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος?
Το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι είτε τα γνωρίζει αλλά τα αποκρύπτει επιμελώς, λέει δηλαδή μισές αλήθειες ώστε να περάσει την άποψη που ο ίδιος θέλει, είτε δεν τα έχει υπ’ όψιν του, δεν πήρε μυρωδιά από το τί συμβαίνει γύρω του και κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Πείτε μας κύριε Καρπετόπουλε, τί να θεωρήσουμε ότι συνέβη στην περίπτωση σας? Ότι θα πρέπει να ξανακάτσετε ευθύς αμέσως στα θρανία κάποιας σχολής δημοσιογραφίας ή ότι είστε εκ του πονηρού ορμώμενος? Ότι μας καθοδηγείτε ή ότι χαμπαρούν γιοκ? Αν λανθάνω και σας αδικώ, παρακαλώ να μου το πείτε.
Κλείνοντας, θα μείνω σε μία φράση σας από το χθεσινό σας άρθρο:
“ Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι γίνανε γραφικοί ντελάληδες που καθοδηγούν πρόβατα.”
Συ είπας κύριε Καρπετόπουλε. “Και μυαλοπώληδες” θα πρόσθετα εγώ. Πάλι καλά που υπάρχουν μερικοί συνάδελφοι σας η πλειοψηφία των γραπτών των οποίων απέχει παρασάγγας απ’ το μέσο, πολύ χαμηλό επίπεδο των υπόλοιπων. Κάποιοι όπως ο κύριος Μαρκάκης, ο κύριος Ελευθεράτος αλλά και άλλοι. Μοναχικοί φάροι ήθους στο σκοτάδι της προχειρότητας, της κακής εκφοράς λόγου και του παντογνωστισμού.
Ωχ Παναγία μου!
